ഇരുട്ടിലിഴഞ്ഞിറങ്ങിയ
ഏകാന്തതയുടെ കറുത്ത അക്ഷരങ്ങള്‍
വിരഹത്തിന്‍ മഷി വറ്റിയ തൂലികയാല്‍
ശൂന്യതയില്‍ എഴുതപ്പെടുകയായിരുന്നു.
സ്മൃതിയുടെ മാറാലയില്‍ തടവിലായ മൌനം
ആരോടും പറയാതെ പടിയിറങ്ങി.
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കടം തരില്ലാന്നു-
തല തല്ലി കരഞ്ഞു കാറ്റുമെങ്ങോ യാത്രയായി .
മറക്കുവാനാകില്ലായെന്നു വിതുംബിക്കരയാന്‍
എന്‍ നിഴല്‍ പോലുമിന്നെനിക്ക് അന്യമായി .
നീ നടന്ന വഴികളില്‍ ഞാനേകനായ് നടന്നപ്പോള്‍
നീ നനഞ്ഞ മഴയില്‍ ഞാന്‍ ഭ്രാന്തമായ്‌ നനഞ്ഞപ്പോള്‍
അറിയുന്നു ഞാനീ വിരഹം
മൃതിയെക്കാള്‍ വേദനാ ജനകമെന്നു.
ഏകാന്തതയുടെ കറുത്ത അക്ഷരങ്ങള്‍
വിരഹത്തിന്‍ മഷി വറ്റിയ തൂലികയാല്‍
ശൂന്യതയില്‍ എഴുതപ്പെടുകയായിരുന്നു.
സ്മൃതിയുടെ മാറാലയില്‍ തടവിലായ മൌനം
ആരോടും പറയാതെ പടിയിറങ്ങി.
സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ കടം തരില്ലാന്നു-
തല തല്ലി കരഞ്ഞു കാറ്റുമെങ്ങോ യാത്രയായി .
മറക്കുവാനാകില്ലായെന്നു വിതുംബിക്കരയാന്‍
എന്‍ നിഴല്‍ പോലുമിന്നെനിക്ക് അന്യമായി .
നീ നടന്ന വഴികളില്‍ ഞാനേകനായ് നടന്നപ്പോള്‍
നീ നനഞ്ഞ മഴയില്‍ ഞാന്‍ ഭ്രാന്തമായ്‌ നനഞ്ഞപ്പോള്‍
അറിയുന്നു ഞാനീ വിരഹം
മൃതിയെക്കാള്‍ വേദനാ ജനകമെന്നു.
No comments:
Post a Comment