മരണം
ക്ഷണിക്കാത്ത-ഒരു അഥിതിയാണ്.
വരുന്ന വഴിയില്-
തങ്ങാതെയിങ്ങു വന്നേയ്ക്കും.
ചിലപ്പോഴവന് വരുന്നത്-
ഉറക്കത്തിന്റെ സുഷുപ്തിയിലാരിക്കും,
വണ്ടി ഓടിക്കുമ്പോഴാരിക്കും,
പത്രം വായിക്കുമ്പോഴയിരിക്കും.
കരിമ്പടം പുതച്ചും,
ചുവന്ന പട്ടണിഞ്ഞും,
വെള്ള മേലങ്കിയണിഞ്ഞും
അവന് വന്നു കളയും
ഒരുളുപ്പുമില്ലാതെ..
ഓരോ മരണങ്ങളും..
കുഴി വെട്ടുകാരനും,
വിറകു വെട്ടുകാരനും
നിനച്ചിരിക്കാത്ത സൌഭാഗ്യങ്ങളാണ്.
മണ്ണ് നീങ്ങി കുഴി താഴുമ്പോഴും,
കട്ടയില് വിറകെരിയുന്ബോഴും,
അവന്റെയടുപ്പില് പുകയുയരും.
ഞാനുമവനെ ഉപാധികളില്ലാതെ
പ്രണയിച്ചു തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു.
അവന് വരും,വരാതിരിക്കില്ല !!
ഒരു മുന്നറിയിപ്പകളുമില്ലാതെ ..
ഒരുളുപ്പുമില്ലാതെ !!
ക്ഷണിക്കാതെ തന്നെ ..
No comments:
Post a Comment