ഹൃദയമേ ..... എന്റെയീ മോഹച്ചൂടില്-
ഉരുകിയൊലിച്ചു നീയെന് ജീവനാഡികളില്
പുതു ജീവനായ് ഉയിര്ത്തെഴുന്നേല്ക്കുക.
എന് ശ്വാസത്തിലുതിരുന്ന പ്രണയ മര്മ്മരത്തിനായ്
നിശബ്ദ നിമിഷങ്ങളിലിഴചേര്ന്ന് കാതോര്ത്തിരിക്കുക.
പ്രിയനേ ... ഞാനെന്ന ചില്ല് പാത്രത്തെ-
ഉടയാതെ നിന് കരവലയങ്ങളില് സൂക്ഷിക്കുക.
എന് മുടിയിഴകളില് ഒരു കുളിര് തെന്നലായ് നീ തലോടുക.
എനിയ്ക്കു ചേക്കേറാനായ് നിന് നെഞ്ചില് ഒരു കൂടൊരുക്കുക.
പ്രണയ വൃക്ഷങ്ങള് വളര്ന്നു മാനം മുട്ടുന്നതും
ഇണ ചേരലിന് വേരുകളോടി ഭൂമിയെ കീഴടക്കുന്നതും
ഈ സമന്വയത്തിന് കരവിരുതുകളാലല്ലോ ....
No comments:
Post a Comment